आपल्या भारतीय संस्कृतीने ” वसुधैव कुटुंबकं ” हा विचार दिला.आपले संत ज्ञानेश्वर म्हणतात कि ” हे विश्वची माझे घर. तुकाराम महाराज ” वृक्षवल्ली आम्हा सोयरे , वनचरे ” हा विचार देतात. सृष्टीच्या कणा कणात देव आहे. पण आज आपल्या पृथ्वीला ” हवामान बदल ” ह्या शत्रूने वेढा दिला आहे.तो वेढा इतका गंभीर आहे कि आपण जर त्यावर वेळीच उपाय-योजना केल्या नाहीत तर २०७० साली मुंबईच काय पण समुद्रालगतचे २० देश बुडतील.अनेक देशांमध्ये दुष्काळ पडतील,वारंवार वादळे येतील.माणसांना एका जागेवरून दुसरीकडे स्थलांतर करावे लागेल आणि मग त्यातून भांडणे होतील,लुटालूट-खून,उपासमार होईल.आज रोजी हवामान बदलामुळे १ कोटी माणसे निर्वासित कॅम्पमध्ये राहत आहेत.२०७० रोजी हा आकडा १०० कोटी असेल.शेतीतून येणारे उत्पन्न ५० टक्क्यांनी कमी होईल आणि साहजिकच शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या वाढतील.गेल्या १० वर्षात १० लाख शेतकऱ्यांनी आत्महत्या केल्या आहेत.काल परवा ऑस्ट्रेलियामध्ये लागलेली आग हि हवामान बदलामुळेच लागलेली होती.त्यात १०० कोटी जनावरे जनावरे मारली गेली.
२०० देशांची सरकारे आपआपल्या परीने ‘हवामान बदलावर’ ऍक्शन घेत आहेत.पण ह्या पृथ्वीचा एक घटक म्हणून आपण वैयक्तिक पातळीवर काय करू शकतो ?
आपण नक्कीच ह्यात खरीच वाटा उचलू शकतो.